Agata Boruszewska – Świdniczanka i absolwentka Uniwersytetu Zielonogórskiego przedstawiła w swojej pracy dyplomowej coś niesamowitego. Stworzyła wizualizację planetarium i parku edukacyjnego, który mógłby powstać w mieście.

Stworzony przez Boruszewską projekt zakłada, że obiekt pełniłby kilka funkcji. Oprócz planetarium w budynku mieściłoby się również muzeum poświęcone świdnickiej astronom Marii Kunic, centrum konferencyjne z biblioteką, podziemny parking, a także pokoje noclegowe dla gości. Dodatkowo na terenie sąsiadującym z obiektem mógłby powstać park edukacyjny, mający na celu zwiększanie świadomości zwiedzających na temat fizyki, astronomii oraz odnawialnych źródeł energii, w którym mieszkańcy mogliby spędzać wolny czas.

Świdniczanka za swój projekt uzyskała najwyższą ocenę i w ten sposób obroniła pracę magisterską. Praca została też wyróżniona i zaprezentowana na wystawie zorganizowanej przez Instytut Architektury i Urbanistyki Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego. Zgłoszono ją również do ogólnopolskiego konkursu „Architektura w drewnie”.

Jeśli znalazłby się jakiś inwestor, taki obiekt mógłby powstać w Świdnicy.

Jak powstawała praca?

Autorka umieściła swój projekt w przestrzeni Zawiszowa, czyli jednej z dzielnic Świdnicy. Z początku konieczne było wykonanie szeregu analiz, które pozwoliły na optymalne dobranie działki do projektowanego budynku. Boruszewska zbadała także  teren, komunikację, zieleń, kompozycję, wysokość zabudowy oraz wysokość terenu. 

Z tych analiz stworzono wstępne projekty, które uwzględniały linię zabudowy, potencjalne miejsce na strefę wejściową, wjazd na działkę, parking oraz drogę pożarową. 

Autorka nie zapomniała również o samych mieszkańcach i przeprowadziła wśród nich wywiady. Chciała się dowiedzieć co będzie najbardziej interesować Świdniczan i czego potrzebują. Przeprowadzono także ankiety wśród pracowników istniejących w kraju planetariów, w celu poznania zalet i wad działających już obiektów. 

N bazie wszsytkich danych powstała koncepcja obiektu położonego na trzech okręgach, symbolicznie nawiązujących do dwóch znaków nieskończoności.